Ik zie de pijn in haar ogen, haar leven stort in... zij vraagt zichzelf af wat heeft het allemaal nog voor zin? Het wordt haar eventjes te veel zij kan het niet meer verwerken. De pijn zit diep van binnen... En dat laat zij niet merken. De pijn wordt te groot zij kan het niet meer aan. Terwijl zij weet dat zijdoor moet gaan. Wanneer zij het moeilijk heeft wil ik er voor haar zijn Als zij het niet meer aankan wil ik delen in haar pijn. Maar hoe komt het toch dat ik haar niet bereik? En dan besef ik het het is een spiegel waar ik in kijk...