Een reisje maken in de trein? Allereerst ga ik naar de voorste wagons en dus allereerst een praatje maken met Marijke en Berre in wagon 3. Het is een mooiere wagon dan de onze, het is maar waar je van houdt. Hun wagon is vernieuwd met teakhout en geeft iets rustgevend. Hun  2 metgezellen zijn studenten, een meisje en een jongen en waarschijnlijk broer en zus. Ze praten niet veel onderling en daar ze ook alleen maar Russisch spreken, is er weinig contact met Marijke. Berre zelf houdt zijn camera in aanslag door het raam gericht ofwel heel kortbij.<o:p></o:p>

Marijke is eigenlijk een geboren praatster. Je kan de klemtoon ook op ‘ster’ leggen. Zij weet over veel dingen mee te praten en doet dat ook altijd met enthousiasme. Zij is reeds 63 j maar nog heel vitaal. Steeds in de verpleging gewerkt en opgeklommen in de leiding van een ziekenhuis, nadien ook voor in een commissie belandt die de reorganisatie van de ziekhuizen in Nederland moest doorvoeren. Welsprekend, zou ik haar noemen en ik luister ook graag naar haar. Zij vindt steeds een nieuw onderwerp en verveelt me nooit. Berre heeft een andere kaart van Mongolië dan ik en ik kan dan ook de verschillen bestuderen en bespreken. Zij willen slechts één week in de Gobi woestijn doorbrengen en nadien één week Beijng. Ik loop terug door de gang; Het is me opgevallen dat elke wagon een andere kleur heeft of anders is gedecoreerd; hout of geschilderd, licht en donker. De eerstvolgende wagon na mijn verblijfcoupé, is de restaurantwagen. Aangezien het restaurant nog niet open is, staat er een serieus rommeltje. In wagon 10 stap ik binnen bij Cor en Ansje. Ansje is Duitssprekend maar verstaat vrij goed Nederlands. Cor was vrachtwagenchauffeur en Ansje boekhoudster. Blijkbaar hebben we een gelijklopende carrière einde achter de rug. Amerikaans bedrijf dat voortdurend reorganiseert en de administratieve vestigingen in Europa sluit om naar het verre oosten te verplaatsen. Een heel andere manier van denken dan Marijke en Berre, maar ook met hen was het heerlijk praten, gewoon andere ervaringen. Zij hadden wel ongelooflijk veel bagage. Bedlakens uit schrik dat de hygiëne in de trein niet best zou zijn ook in Beijng en Shangai. Het is een heel gesleur in ieder geval. Maar Cor  kan wel in elke hand een <st1:metricconverter w:st="on" ProductID="40 kg">40 kg</st1:metricconverter> torsen en de koffers hebben wieltjes. Aan bier hebben zij geen gebrek, dat wordt heel regelmatig bijgevuld en royaal zijn ze beiden wel. Cor vraagt nog of ik nog twee paar panty’s heb om aan hun provotnika te geven. Natuurlijk bij eerstvolgende gelegenheid heb ik die gegeven en opnieuw een paar Russische ogen weten gloeien.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

Ik zet mijn uitstapje voort van wagon tot wagon. Telkens op het einde van elke wagon is een rookruimte. Een deur sluit de gang af en dus komt telkens een sigarettenwalm mijn frisse neus even verpesten. Eens de deur van de tussenruimte open komt de frisse lucht naar binnen. Je wordt even heen en weer geslingerd tussen de harmonicawanden en de handgreep is soms wel nodig en het lawaai van de wielen maken elk gesprek voor een ogenblik onmogelijk tot de volgende deur geopend is. Tot zover had elke wagon een gelijk indeling. Een gang aan de linkerkant, behalve de eerste klasse, daar was de gang rechts en de restaurantwagen was één volledige breedte van de wagon. Ik bereik nu de derde klasse wagon. Even adem halen…. Een reuk van zweet en een onherkenbaar geroezemoes van stemmen komt op me af. Er zijn geen afgesloten compartimenten meer. De indeling is er nog, omdat er uiteindelijk ook bedden moesten gehangen worden, maar verder zijn de wanden minimaal, geen enkel vorm van privacy. Ook de gang is verdwenen. Daar waar de gang voorzien is, zijn opklapbedden gemonteerd. Door het gebrek ook aan bagageruimten staat alles tegen de grond en tussen de bedden;. Elke open ruimte is bezet, kinderen roepen en spelen. Gezien het warme weer buiten lijkt het meer een sauna. De mensen hebben ook minimale kleding aan. Zo zien de laatste twee wagons eruit. Olga, de restaurant provotnika, probeert met een wagentje te laveren tussen de bagage en geschoren en ongeschoren benen. Haar wagentje is volgeladen en tegen  het einde van de tweede wagon is alle snoep en koekjes  en drank verdwenen. <o:p></o:p>

<o:p> </o:p>