Onderweg kijk ik uit naar de rook. Reyk = rook. Er zijn verschillende plaatsen waar Reyk een deel van de plaatsnaam is. Bij het naderen van de stad steek ik een brug over een rivier over.

Aan de rechterkant zie ik het gebouw van de badinstelling. Dichterbij is een plaats waar je bij de rivier kan. Het water komt vanuit en gletsjer ‘Langjökull, en zou dus koud moeten zijn, nochtans is het vrij warm. In het midden van de rivier, op een plaats waar ik niet bij kan, een 200m inwaarts, zie ik een rookpluim opstijgen. Ik loop verder tot aan het huis van Snorri.

Snorri Sturluson is de Shakespeare van IJsland, dichter, historicus en politicus. Hij leefde van 1179 tot 1241. Hij is de schrijver van de IJslandse Edda liederen, Snorra-Edda genoemd, waarin de Germaanse geloofswereld wordt uitgebeeld, en van de Heimskringla, de levensloop van de Noorse koningen. Hij woonde hier in een huis waar hij door middel van een warme bron steeds een warm bad kon nemen. De leidingen zijn nog steeds zichtbaar alsook de bron. Hij werd hier door de Noorse machthebbers vermoord. De Noren hebben daar spijt van en beschouwen hem nog altijd als een Noor, vanwege zijn historische geschiedschrijving en kennis. Nu is er een heel museum rondgebouwd.

Ik heb hier geslapen in lokalen die voor de toeristen zijn opgetrokken, zonder al te veel komfort, maar een bed was er wel. Veel volk niet op dat ogenblik. Ik besluit om heel vroeg naar het warme bad te gaan. Ik heb me, denk ik, al meer gewassen in Ijsland dan op al mijn vorige reizen samen. Zoals gewoonlijk worden de mannen van de vrouwen gescheiden. Ik kan me uitkleden in een zaal voor mannen, kleren of wat daar van overschiet in een kastje, rugzak ervoor gezet. Voor stelen heb ik in Scandinavië nooit schrik. Als ik volgend jaar terugkom staat die rugzak er nog. Ik sta nu in mijn blootje (als je het niet wil zien, houdt dan even je handen voor je ogen); en ga poedelnaakt onder de warme douche. Ik volg de voorschriften, eerst goed wassen met veel zeep, onder de oksels, tussen de benen, zo staat het op de vastgemaakte tekeningen  tegen de muur. Even afgespoeld, zwembroek aan en ik ga naar buiten. De temperatuur op dit ogenblik ligt rond de 15 graden; Ik stap het eerste warme bad in 33°, nadien verhuis ik naar 37° en nadien 42°. Ik krijg het er warm van. Ben ondergedompeld tot aan mijn hals. Mijn kop blijft in de kille temperatuur, die ik niet gewaar word door de warme stoom die me beschermt. Rechtover mij zit een knap meisje in bikini, ik zal ze best niet beschrijven. Wat zou de lezer van mij wel denken? We hebben een behoorlijk gesprek, doch niet diepgaand. Qua cultuur en levenswijze, ben ik er niet wijzer van geworden. Na een half uurtje kom ik uit het bad. Het is als een sauna. De kille omgeving neemt bezit van mijn huid en reinigt mijn poriën. Op het moment dat ik de deur open om binnen te gaan in de warmere ruimte, voel ik me herboren en vol energie. Terug op weg richting Husafell.