MSN Home  |  My MSN  |  Hotmail
Sign in to Windows Live ID Web Search:   
go to MSNGroups 
Free Forum Hosting
 

Important Announcement Important Announcement
The MSN Groups service will close in February 2009. You can move your group to Multiply, MSN’s partner for online groups. Learn More
SUNILOU[email protected] 
  
What's New
  
    
  Berichten  
  CHAT  
  General  
  Pictures  
  Documents  
  Linken  
  PC Weetjes  
  Lingo  
  Muziek  
  Leuke URL's  
  Spreuk v/d dag  
  Wensen  
  Ontspanning  
  (Glim)lachen  
  Groetjes  
  Kook hoekje  
  Trom´s reizen  
  Verjaardagskalender  
  
  
  Tools  
 
Trom´s reizen : IJsland: Kaldidalur
Choose another message board
 
     
Reply
 Message 1 of 1 in Discussion 
From: MSN Nicknamesunseeker27  (Original Message)Sent: 4/8/2006 9:50 AM

Kaldidalur

Ik zit wat krap met voeding. Sinds Reykholt, heb ik geen voeding meer gekocht en moet terug naar Husafell om noodzakelijke inkopen te doen. Ik verbruik veel energie op mijn tochten. Ik heb nog steeds twee mogelijkheden. De weg naar de lavagrot Surtshellir is lastig en er is niemand die me duidelijk heeft kunnen maken hoe de weg na Surtshellir loopt richting Hveravellir. In Reykjavik heeft men mij gewaarschuwd, dat, sinds de laatste grootste aardschok van mei(?) 2000, een groot deel van de weg de dieperik is ingegaan en dat de weg onberijdbaar is, zelfs voor terreinwagens. Ik heb wel geargumenteerd dat als een terreinwagen er niet kon doorgeraken, mijn voeten dat nog altijd wel zouden kunnen. Er was geen ontkenning van hun kant, maar niemand wist juist te zeggen hoe het is gesteld en het wordt me afgeraden. Juist door de moeilijkheid van mijn voeding, ben ik inderdaad niet die weg opgegaan. Sinds die dag heb ik gezworen om in de toekomst astronautenvoeding mee te nemen, dat ik in gewoon koud water zou kunnen oplossen. Dus Surtshellir zou ik willen bijhouden voor een volgende keer. De weg door Kaldidalur (63km), is veel langer dan de andere, maar gaf één groot voordeel. Er komen wel eens terreinwagens langs, zodat ik zeker in Thingvellir zou kunnen aankomen vanavond. Het is al tegen het middaguur, dat ik aanzette. Het begint al met een overdonderend gedruis. Een wildwater rivier baant zich een weg naar beneden; De basaltstenen zijn als gegoten aan de beide kanten van het klotsende water. De weg daalt langzaam, maar ik wist dat na enkele km de hellingen tegen de bergen aan, de weg zou openmaken naar één van de mooiste vergezichten van IJsland : Kaldidalur. Dalur betekent ‘dal’, maar ik zit wel op een serieuze hoogte boven de zeespiegel. Alleen zijn de bergen nog een pak hoger en vrij steil. Kaldi wijst op ‘koud’ en inderdaad ik passeer hier de gletsjers aan weerzijde. Een ongewoon machtig zicht, waarin ik als een klein mannetje mijn weg zoek en moet uitkijken waar ik mijn voeten zet. Af en toe ga ik van de weg af.

Ik zie een enorme kloof op ongeveer een 100 m links van de weg. De lavagrond is moeilijk begaanbaar, maar ik vind toch een soort wegeltje (dus ben ik niet de enige die hierlangs komt). De kloof heeft een enorme diepte, die ik moeilijk kan schatten. Ik probeer maar: een paar honderd meter, vrij steil. Op de bodem klotst het water tegen de hielvormige kant. Rotsen, rotsen, rotsen. Ook hier is de omtrek en de vorm nagenoeg dezelfde als beneden. Het lijkt wel of de omgeving gewoon in de diepte is gezakt. Het eigenaardige is dat het water steeds naar de hiel stuwt en dan weer terugtrekt.

Ik volg even de hiel, maar kan niet zien van waar het water komt. Er moet heel wat kracht zitten daar beneden. Ik vervolg mijn weg, mijmerend, en boven op de hellingen van Kaldidalur, schieten de tranen in mijn ogen. Ik ben mezelf weer eens tegengekomen. Het zicht is overweldigend, de sneeuw, de toppen van de gletsjers tekenen zich grijs af tegen de open blauwe lucht. Kilometers lang volgt de weg noodzakelijkerwijze dit machtige decor.

Achter mij zie ik een mobilhome aanrijden. Hij stopt en een Zwitsers koppel brengt me tot in Thingvellir.



First  Previous  No Replies  Next  Last