(het is wel gek hé, op het ogenblik dat ik kopieer is er geen op/op te zien, maar als ik dit verstuur is het er ineens wel!!)

Akureyri: het huis<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

<o:p> </o:p>De tweede grootste stad van IJsland met 11000 inwoners. De kerk staat op een hoge heuvel en domineert de omliggende streek. Ook van oppervlakte is de stad zeer uitgebreid. Sigurd woont in het centrum van de stad. Het huis heeft een brede gevel, maar is eigenlijk een tweewoonst. Zij beschikken over de gehele breedte van de benedenverdieping. Een andere ingang leidt naar de eerste verdieping, waar ik enkele dagen zou mogen verblijven.<o:p></o:p>

De ontvangst is hartelijk, maar met vraagtekens. De Vlaamse vrouw raast gewoon maar door zonder dat ik weet waarover zij het eigenlijk heeft. Zij is bezig met een hondenkwekerij, maar dat gebeurt dan in het huis zelf. Ik probeer het te beschrijven. Vanaf de inkomdeur staat een wegneembare kiekendraad, lopend tot in het einde van de brede gang. Links is een kleine keuken, juist groot genoeg zitplaats om even te eten. Alle keukengerei is aanwezig, maar er staat ook nog een TV en, elke vierkante centimeter van de keuken is gebruikt. Ook de tafel ligt vol. Bij het eten wordt dat gewoon op de grond gelegd. Het servies en bestek moest nog vlug worden afgewassen. Ik doe alsof ik niets zie, te meer daar ik zelf nu niet het voorbeeld van ordelijkheid ben. Een perfect gekuiste en onderhouden woning, dat hoort niet bij mij of wat denk je? Zes honden leven in de gang, een geblaf van jewelste, gedurende mijn aanwezigheid. Om naar hun leefruimte te gaan moet de man over de draad klauteren. Normaal zou hij de draad opzij schuiven, maar in aanwezigheid van een vreemde, moet hij over de draad. De honden zouden zo eens vrij kunnen komen en door mij besmet geraken. Je kunt je stilaan afvragen hoe het verder loopt. Zij beschikten niet over een tuin. Tijdens die drie dagen dat ik bij hen verbleef, heb ik hen niet buiten gezien. Uiteindelijk toont Sigurd mij het appartement, waar ik enkele dagen kan verblijven. Er is een bed met matras. Er is een douchekamer en toilet. Een heel kleine keuken met lavabo, zonder meer. Ik werd gewaarschuwd voor het feit dat mogelijk andere personen in het appartement zouden komen slapen. Vreemd is ook, dat op de dag dat ik wenste verder te trekken, een viertal vreemden binnen kwamen en de boel kwamen inrichten.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

Sinds mijn aankomst heb ik de vrouw niet meer gezien. De man was elke dag met de reisbus weg naar Myvatn. Elke afspraak om eens te praten over de prijs en praktische zaken was onmogelijk, dus trek ik mijn plan, zoals ik gewoon ben. Voor hij ‘s morgens naar de bus vertrekt, vraag ik naar de praktische regeling. Ho, dat moest ik maar met zijn vrouw regelen, maar ze is zeker nog drie dagen afwezig. Ik bedank hem nogmaals en vertrek uit Akureyri. <o:p></o:p>

Dit is maar het verhaal van het huis. Het verhaal van mijn verblijf is een aparte anekdote. <o:p></o:p>