Vanmorgen, heerlijk liggend op bed in de woonkamer, vol in de zonneschijn, had ik de tijd om een stukje te lezen. De kinderen waren aan het spelen. En ik las hetvolgende:
Welzalig de man die niet wandelt... |
Wauw, wat een geweldig woord! Welzalig de man die niet wandelt...
Lig ik hier op bed, veel pijn en veel lopen kan ik niet op het moment, dus ben ik weer veel op mijn rolstoel gewezen. Welzalig de man die niet wandelt...
En toen las ik verder:
in de raad der goddelozen,
die niet staat op de weg der zondaars,
noch zit in de kring der spotters;
2 maar aan des HEREN wet zijn welgevallen heeft,
en diens wet overpeinst bij dag en bij nacht.
3 Want hij is als een boom, geplant aan waterstromen,
die zijn vrucht geeft op zijn tijd,
welks loof niet verwelkt;
�?al wat hij onderneemt, gelukt.
4 Niet alzo de goddelozen:
die toch zijn als kaf dat de wind verstrooit.
5 Daarom houden de goddelozen geen stand in het gericht,
noch de zondaars in de vergadering der rechtvaardigen,
6 want de HERE kent de weg der rechtvaardigen,
maar de weg der goddelozen vergaat.
Hmm, daar lig ik dan, lezende dat de mens zalig is wanneer hij niet wandelt en dan krijgen we een heel relaas er achteraan over het niet wandelen op de weg der goddelozen.
Niet spotten (en roddelen!), maar aan des Heren wet zijn welgevallen heeft.
En het begon zo goed, tenminste dat dacht ik dus.
Vervolgens doe ik de televisie aan en ja hoor, daar spreekt broeder Maasbach over de ontferming, bewogen zijn met mensen die in nood zitten. Dat we moeten omzien naar elkaar en niet alleen naar onze eigen nood moeten kijken, of hoe wij er beter van worden als we de ander helpen. Nee, we moeten met ontferming bewogen zijn met de mensen om ons heen. We moeten vrucht dragen, de weg bewandelen die onze Here Jezus bewandeld heeft.
De Here kent al onze wegen, alles wat we doen. Ons zitten en ons staan, ons liggen en ons gaan. En wat we ook ondernemen, alles wat we doen in de naam van onze Heer, alles wat de vruchten van Gods Geest draagt, dat zal ons gelukken.
Welzalig de man die niet wandelt....