20.12.05

een nieuwe soort
Ik zie een nieuw soort christen zich aankondigen; een nieuw ras, zo je wilt. Ik zoek een woord, een begrip waarmee ik deze nieuwe soort kan benoemen, typeren. Het woord dat het beste in de buurt komt is volgens mij: revolutionair.De christen als revolutionair. Hoewel dit woord de lading niet helemaal dekt is het wel effectief om het karakter aan te geven van deze nieuwe beweging. Waar de revoluties van de wereld vaak vanuit het vlees (menselijke kracht) ontstaan en vrijwel altijd ontaarden in een nieuwe vorm van dictatuur, is deze Revolutie van geestelijke aard en zal ze werkelijke Vrijheid brengen.We leven in een tijd van radicalisering, een tijd waarin de dingen op scherp komen te staan, een tijd van zwart/wit in plaats van grijs, een tijd waarin meer de verschillen worden benadrukt in plaats van de overeenkomsten. De tijd van tolerantie lijkt voorbij, de tijd van gedroomde vrede ook. Lange tijd konden we ons, vanwege onze zogenaamde rationele en morele suprematie, in een veilige en rustige wereld wanen. Die zeepbel is gebarsten en we worden met geweld weer met de harde werkelijkheid geconfronteerd: deze wereld is vijandig, oorlog is in deze wereld normaler dan vrede, mensen zijn geneigd elkaar te haten.Onze tolerantie was niets anders dan een middel om de ander, de vreemdeling, op afstand te houden en onze eigen identiteitscrisis te verbergen. Nu worden we gedwongen om al die moeilijke vragen, waar we niet over wilden nadenken, opnieuw te stellen: wie ben ik, wat is onze cultuur, wie is de ander, wat vind ik daarvan, wat is goed en wat is fout, wie is mijn vriend en wie mijn vijand?In deze tijd, waarin de wereld radicaliseert en de haat en verwarring toeneemt, gebeurt er nog iets anders: ook de Kerk radicaliseert, ze moet wel, zij het op een heel andere manier. Waar in de wereld radicalisering leidt tot haat, verdeeldheid en normloosheid, leidt in de Kerk radicalisering tot een toename van liefde, eenheid en heiligheid.De eersten van deze nieuwe soort dienen zich al aan; zij zetten de toon en zullen het christendom, de Kerk, een heel nieuw gezicht geven in de komende eeuw.Wat karakteriseert deze `Revolutionairen�? wie zijn ze?- Revolutionairen hebben maar één doel in hun leven: God behagen!Zij laten zich niet leiden door wat mensen zeggen en denken,zij zijn slechts en onvoorwaardelijk gehoorzaam aan hun Heer.- Revolutionairen zoeken naar nieuwe wegen, nieuwe vormen om hun geloof vorm te geven;vormen die passen bij hun radicale levensstijl en tegelijk aansluiten bij de wereld om hen heen.- Revolutionairen gooien alle ballast overboord die hen belemmert in het bereiken van hun doel:het vestigen van Gods Koninkrijk.- Revolutionairen staan midden in de wereld en leiden tegelijk een radicaal ander leven:heiligheid, eenvoud, passie, vrijheid, gezamenlijkheid zijn sleutelwoorden.- Revolutionairen zijn sterk gericht op relaties.- Revolutionairen zijn tegelijkertijd activistisch.- Revolutionairen zoeken gemeenschap met anderen ongeacht sociale of kerkelijke achtergrond;wat hen samenbindt is het gemeenschappelijke doel en hun gemeenschappelijke identiteit.- Revolutionairen vormen `cellen van Liefde�? kleine, dynamische, zichzelf vermenigvuldigendegroepen die zeer effectief zijn in het vergroten van Gods Koninkrijk.Deze `cellen van Liefde�?zijn de tegenhangers van de `cellen van haat�?van Al-Qaida. Deze `kanalen voor God Kracht�?zijn totaal verschillend van de `systemen van agressie�?van het Amerika van Bush. In plaats van dood en verderf brengen zij Leven en herstel. Het zijn oases van Rust in een chaotische wereld. Niet de `terroristen�?van Al-Qaida zullen het gezicht van deze wereld veranderen, de agressieve politiek van president Bush en zijn neo-conservatieve vrienden ook niet. Deze dingen zijn van voorbijgaande aard. Wat werkelijk de wereld zal veranderen is deze Goddelijke Revolutie, deze wereldwijde transformatie van de Kerk, het ontwaken van de Warrior-Bride…Lang leve de `Revolutie�?

Van Relirel, Peter Tuin